CENIZAS

 

¿Por qué tengo esta desazón

que no me abandona?

la siento desde hace tiempo

y no me puedo desprender.

 

Triste el alma, penares y más penares,

sin ganas de casi nada,

y con ganas de casi todo,

no aguanto este cuerpo.

 

No soy de psicólogos ni pastillas,

solo creencias de mis verdades,

dolores de mis saberes,

llanto, ladridos, frio oscuridad.

 

Oscuridades que se juntan

en cuestión de nada,

con el ánimo caído vago por los días

¿Para llegar a dónde?

 

Yo quiera tener ilusiones

pero vanas son

porque sé que al final

todo es pasajero.

 

Solo la verdad está presente,

la verdad de que acerca el fin,

primero para los que amo

y después será la oscuridad.

 

Amelia García Domínguez

Grupo Poético Brétema

YO SOY EL AMOR

 

Canto cuando estas triste,

bebo tus lagrimas sin sed,

estoy a tu lado abrazándote

siempre metido en tu red.

 

Soy el canto de las fuentes,

el perfume del jazmín,

soy la alegría que sientes,

descanso de luchas sin fin.

 

Mírame cual mariposa,

soy paz, tu fiesta interior,

te beso como la brisa

de un día de calor.

 

¿Te preguntas quién soy?

¿Cómo me hice tu amigo?

“Te respondo”

soy el amor

nací en el parto contigo.

 

Teresa Cariño Davila

Grupo Poético Brétema

 


 

GLORIA

 

Si hoy tuviera una orquesta

de cuerda, bombo y teclado,

le diría ¡Ta gloria!

porque el amor he encontrado.

 

Le añoraba y no sabía

que Él me buscaba también,

se lo dije sin palabras,

le sentí bañar mi piel.

 

 

Y vi sonreír a mi alma

cuando Él la toco leve,

y la vi quedar inquieta

porque el amor fue breve.

 

Esther Rojo Arias

Grupo Poético Brétema


 

LA VIDA

 

La vida envía mensajes,

pero solemos andar distraídos

resolviendo otros temas…

 

La vida habla más duro,

pero a veces no nos convence

escuchar lo que dice.

 

La vida entonces nos grita,

y nos muestra

de frente las cosas…

 

Pero aceptar lo que cambia

nuestras pretensiones,

no es fácil.

 

Mira lo que se repite,

cree solo en los actos,

no te digas mentiras

para aliviarte.

 

Ten humildad

para reconocer que la vida,

suele saber más que uno mismo.

 

María Sueiro Sueiro

Grupo Poético Brétema

MADRE

 

Eres la llama que calienta la vida,

el ángel que cuidas el corazón,

tu voz la llevo en mi alma,

eres la herida que nunca se curó.

 

La luz que guardo en mi sonrisa,

el amor puro junto al dolor,

recuerdo la fecha de tu ida

tu imagen nunca se borró.

 

Madre: que pura tú nobleza,

nunca calmaré mi dolor,

fuiste la imagen de mi vida,

eres la flor de mi amor.

 

Fuiste esa flor especial

que derretía mis caricias,

brillabas en mi interior,

reía cuando me decías poesías.

 

Con el frescor de tus ojos,

acariciabas mi mente,

endulzabas mi ternura,

me abrazabas lentamente.

Madre: estarás en mi sonrisa

y te entrego mis caricias,

recuerdo tus miradas

mi corazón se desliza.

 

Francisco J. Martínez Matamoros

Grupo Poético Brétema

 


 

ODA A LA PATATA

 

¡Que hermosa palabra!

“La patata”

y que rica está,

cocida, frita y asada,

también se come guisada,

en puré o ensalada.

 

¡Cuánta hambre se quitó

con esta humilde “patata”

 

A los niños les encanta,

a los ancianos también,

y todos en general

honraremos a la “patata”.

 

En todas las casas hay

una bolsa de “patatas”,

a la hora de comer

las saboreamos con placer.

 

Aurora Franco Carrillo

Grupo Poético Brétema

 


 

POETA

 

Poeta de lindas poesías,

 llenas de amor y fantasía.

 

Tú, estrella

que brillas en lo más alto,

a la que de noche

le cuento mis penas

y alegrías,

llorando mi desdicha.

 

A ti, madre mía

que cada noche beso tu foto

y pienso en ti,

noche y día,

Un beso, mamá.

 

Mary Ferreira Álvarez

Grupo Poético Brétema


VALORAR

 

As estrelas, migallas do firmamento,

ilusións, átomos do sentimento,

a vida, un exemplar fragmento,

partícula, dun volume extenso.

 

Sen harmonía, este texto

non existira,

o relevante do pequeno,

o importante do sinxelo.

 

As notas musicais

compoñen unha fermosa melodía,

os intres especiais,

a existencia danlle categoría.

 

O acento, distingue

o timbre de cada voz,

e cada verba marca

a pronunciación.

 

O bo, si e breve, dúas veces bo,

o malo, si e breve, moito mellor,

as miradas indefinidas

dos recen nacidos.

 

Os movementos

imprecisos e instintivos.

 

Valorar o verdadeiro

sen falsificación,

apreciar o sinxelo

con admiración.

 

Rosa Martínez Méndez

Grupo Poético Brétema

LLUEVE EN ZARAUZ

 

Llueve... y los sentimientos

se empapan de insinuantes expresiones

difuminadas en la noche

con su silueta columpiándose en la luna.

 

Buceo hasta el fondo de tus ojos,

y entre piedras preciosas

y peces de los más bellos colores,

mi cuerpo se entrelaza con el tuyo,

laberinto de amor.

 

¡Te has sumergido tan adentro

y salen tan a flote cada día…!

 

Abrázame, también hoy

te necesito.

 

Rosa María Vázquez Romay

Grupo Poético Brétema

 

Powered by Dhn © 2008-2009 Grupo Brétema • Agrupación Poética Brétema de Vigo • Grupo Brétema
La Agrupación Poética Brétema de Vigo, Se reserva todos los Derechos.